Pomocne informacje pacjentowi zamieszczone są na stronie Centrali NFZ:

Aby przejść do strony kliknij link:   http://nfz.gov.pl/dla-pacjenta/

  • Karta praw pacjenta

    PRAWA PACJENTA

    1. Prawo do ochrony zdrowia (art. 68 ust. 1 Konstytucji Rzeczpospolitej Polskiej z dnia 2 kwietnia 1997 r. (Dz. U. Nr 78, poz. 483, z późn. zm.)).
    2. Prawo do świadczeń zdrowotnych odpowiadających wymaganiom wiedzy medycznej, opartej na dostępnych metodach i środkach zapobiegania, rozpoznawania i leczenia chorób, wykonywanych przez lekarzy, lekarzy dentystów, pielęgniarki, położne, diagnostów laboratoryjnych z należytą starannością i zgodnie z zasadami etyki zawodowej, a w sytuacji ograniczonych możliwości udzielenia odpowiednich świadczeń – do korzystania z rzetelnej, opartej na kryteriach medycznych jawnej procedury ustalającej kolejność dostępu do świadczeń (art. 19 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 30 sierpnia 1991r. o zakładach opieki zdrowotnej (Dz. U. z 2007 r. Nr 14, poz. 89) zwanej dalej „ustawą o zakładach opieki zdrowotnej”; art. 4 ustawy z dnia 5 grudnia 1996 r. o zawodach lekarza i lekarza dentysty (Dz. U. z 2005 r. Nr 226, poz. 1943, z późn. zm.) zwanej dalej „ustawą o zawodach lekarza i lekarza dentysty”; art. 18 ustawy z dnia 5 lipca 1996 r. o zawodach pielęgniarki i położnej (Dz. U. z 2001 r. Nr 57, poz. 602, z późn. zm.), zwanej dalej: „ustawą o zawodach pielęgniarki i położnej”; art. 21 ustawy z dnia 27 lipca 2001 r. o diagnostyce laboratoryjnej (Dz. U. z 2004 r. Nr 144, poz. 1529, z późn. zm.) zwanej dalej „ustawą o diagnostyce laboratoryjnej”).
    3. Prawo do natychmiastowej pomocy medycznej w zakładach opieki zdrowotnej, ze względu na zagrożenie zdrowia lub życia pacjenta (art. 7 ustawy o zakładach opieki zdrowotnej).
    4. Prawo do intymności i poszanowania godności osobistej w czasie udzielania świadczeń zdrowotnych (art. 19 ust. 1 pkt 4 ustawy o zakładach opieki zdrowotnej; art. 36 ust. 1 ustawy o zawodach lekarza i lekarza dentysty).
    5. Prawo do umierania w spokoju i godności (art. 19 ust. 1 pkt 5 ustawy o zakładach opieki zdrowotnej).
    6. Prawo (pacjenta lub jego przedstawiciela ustawowego) do uzyskania przystępnej informacji od lekarza o: swoim stanie zdrowia, rozpoznaniu, proponowanych oraz możliwych metodach diagnostycznych, leczniczych, dających się przewidzieć następstwach ich zastosowania albo zaniechania, wynikach leczenia, rokowaniu. Lekarz może być zwolniony z tego obowiązku wyłącznie na żądanie pacjenta. Lekarz może udzielać powyższych informacji, innym osobom tylko za zgodą pacjenta (art. 31 ust. 1 – 3 ustawy o zawodach lekarza i lekarza dentysty; art. 19 ust. 1 pkt 2 ustawy o zakładach opieki zdrowotnej).
    7. Prawo do wyrażania zgody na przeprowadzenie badania lub udzielenia innych świadczeń zdrowotnych, po uzyskania od lekarza odpowiedniej informacji. Jeżeli obowiązujące przepisy prawa nie stanowią inaczej, zgoda pacjenta może być wyrażona ustnie albo nawet poprzez takie jego zachowanie, które w sposób niebudzący wątpliwości wskazuje na wolę poddania się proponowanym przez lekarza czynnościom medycznym (art. 32 ust. 1 i ust. 7 ustawy o zawodach lekarza i lekarza dentysty; art. 19 ust. 1 pkt 3 ustawy o zakładach opieki zdrowotnej).
    8. Prawo do wyrażenia w formie pisemnej zgody na zabieg operacyjny albo na zastosowanie metody leczenia lub diagnostyki stwarzającej podwyższone ryzyko dla pacjenta (art. 34 ust. 1 ustawy o zawodach lekarza i lekarza dentysty).
    9. Prawo do wyrażenia w formie pisemnej zgody (a w przypadku niemożności wyrażenia zgody w powyższej formie, za równoważne uważa się wyrażenie zgody ustnie złożonej w obecności dwóch świadków) na uczestnictwo w eksperymencie medycznym po uprzednim uzyskaniu informacji: o celach, sposobach i warunkach przeprowadzenia przedmiotowego eksperymentu, spodziewanych korzyściach leczniczych lub poznawczych, ryzyku oraz o możliwości odstąpienia od udziału w eksperymencie, w każdym jego stadium. W przypadku gdyby natychmiastowe przerwanie eksperymentu mogło spowodować niebezpieczeństwo dla życia lub zdrowia jego uczestnika, lekarz obowiązany jest go o tym poinformować (art. 24, art. 25 ust. 1 ustawy o zawodach lekarza i lekarza dentysty).
    10. Prawo do wyrażenia dobrowolnie świadomej zgody w formie pisemnej na uczestnictwo w badaniu klinicznym (a w przypadku niemożności wyrażenia zgody w powyższej formie, za równoważne uważa się wyrażenie zgody ustnie złożonej w obecności, co najmniej dwóch świadków), po wcześniejszym przekazaniu informacji dotyczących istoty, znaczenia, skutków i ryzyka związanego z badaniem klinicznym. Uczestnik badania klinicznego może w każdej chwili bez szkody dla siebie wycofać się z badania klinicznego (art. 37 b ust. 2 pkt 2, art. 37 f ustawy z dnia 6 września 2001 r. – Prawo farmaceutyczne (Dz. U. z 2004 r. Nr 53, poz. 533, z późn. zm.) zwanej dalej „prawem farmaceutycznym”).
    11. Prawo do wyrażenia sprzeciwu na pobranie po śmierci komórek, tkanek i narządów oraz cofnięcia tego sprzeciwu w każdym czasie (art. 5 i art. 6 ustawy z dnia 1 lipca 2005 r. o pobieraniu, przechowywaniu i przeszczepianiu komórek, tkanek i narządów (Dz. U. Nr 169, poz. 1411) zwanej dalej „ustawą o transplantacji”).
    12. Prawo do pomieszczenia i wyżywienia odpowiednich do stanu zdrowia pacjenta w zakładach opieki zdrowotnej przeznaczonych dla osób wymagających całodobowych lub całodziennych świadczeń zdrowotnych (art. 20 ust. 1 pkt 3 ustawy o zakładach opieki zdrowotnej).
    13. Prawo do dodatkowej opieki pielęgnacyjnej sprawowanej przez osobę bliską lub inną osobę wskazaną przez pacjenta w zakładach opieki zdrowotnej (art. 19 ust. 3 pkt 1 ustawy o zakładach opieki zdrowotnej).
    14. Prawo do kontaktu osobistego, telefonicznego lub korespondencyjnego z osobami z zewnątrz w zakładach opieki zdrowotnej. Jednakże kontakt osobisty może zostać ograniczony w przypadku zagrożenia epidemicznego lub ze względu na warunki przebywania innych osób chorych w szpitalu. Kierownik zakładu opieki zdrowotnej lub upoważniony lekarz może ograniczyć prawo do kontaktu osobistego z osobami z zewnątrz, w tym do sprawowania opieki pielęgnacyjnej przez osobę bliską lub inną osobę wskazaną przez pacjenta (art. 19 ust. 3 pkt 2 i art. 19 ust. 5 ustawy o zakładach opieki zdrowotnej).
    15. Prawo do opieki duszpasterskiej w zakładach opieki zdrowotnej (art. 19 ust. 3 pkt 3 ustawy o zakładach opieki zdrowotnej).
    16. Prawo do wskazania osoby lub instytucji, którą zakład opieki zdrowotnej obowiązany jest niezwłocznie powiadomić w razie pogorszenia się stanu zdrowia pacjenta powodującego zagrożenie życia lub w razie śmierci pacjenta (art. 20 ust. 2 ustawy o zakładach opieki zdrowotnej).
    17. Prawo do wypisania ze szpitala, gdy stan zdrowia pacjenta nie wymaga dalszego leczenia w szpitalu bądź na własne żądanie – w takiej sytuacji pacjent ma prawo do informacji o możliwych następstwach zaprzestania leczenia w szpitalu. Przy wypisie pacjent ma prawo do otrzymania oryginału oraz jednej kopii Karty Informacyjnej z Leczenia Szpitalnego z podaniem rozpoznania w języku polskim (art. 22 ustawy o zakładach opieki zdrowotnej, § 16 ust. 1, ust 2 pkt 1 rozporządzenia Ministra Zdrowia z dnia 21 grudnia 2006 r. w sprawie rodzajów i zakresu dokumentacji medycznej w zakładach opieki zdrowotnej oraz sposobu jej przetwarzania (Dz. U. Nr 247, poz. 1819) zwanego dalej „rozporządzeniem w sprawie dokumentacji medycznej”).
    18. Prawo do wyrażenia osobiście lub przez przedstawiciela ustawowego sprzeciwu na wykonanie sekcji zwłok w zakładach opieki zdrowotnej (art. 24 ust. 3 ustawy o zakładach opieki zdrowotnej).
    19. Prawo do dostępu do dokumentacji medycznej na wniosek pacjenta, jego przedstawiciela ustawowego lub osoby przez niego upoważnionej, a w razie śmierci – osoby przez pacjenta upoważnionej do uzyskania dokumentacji w przypadku jego zgonu w formie m.in.: wglądu w zakładzie opieki zdrowotnej lub poprzez odpłatne sporządzenie jej wyciągów, odpisów, kopii (art. 18 ustawy o zakładach opieki zdrowotnej; § 52 rozporządzenia w sprawie dokumentacji medycznej).
    20. Prawo do ochrony danych zawartych w dokumentacji medycznej oraz innych związanych z udzielaniem świadczeń zdrowotnych (art. 27 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. o ochronie danych osobowych (Dz. U. z 2002 r. Nr 101, poz. 926, z późn. zm.); art. 18 ust. 2 ustawy o zakładach opieki zdrowotnej; § 52 ust. 2 rozporządzenia w sprawie dokumentacji medycznej).
    21. Prawo do zachowania w tajemnicy informacji związanych z pacjentem uzyskanych przez personel medyczny w związku z wykonywaniem zawodu z uwzględnieniem wyjątków przewidzianych w przepisach prawa (art. 40 ustawy o zawodach lekarza i lekarza dentysty; art. 21 ustawy o zawodach pielęgniarki i położnej; art. 29 ustawy o diagnostyce laboratoryjnej).
    22. Prawo do przechowywania wartościowych rzeczy w depozycie zakładów opieki zdrowotnej przeznaczonych dla osób wymagających całodobowych lub całodziennych świadczeń zdrowotnych (art. 19b ustawy o zakładach opieki zdrowotnej).
    23. Prawo do uzyskania od lekarza i lekarza dentysty informacji o realnej możliwości uzyskania świadczenia zdrowotnego u innego lekarza lub w zakładzie opieki zdrowotnej, jeżeli lekarz odmówił udzielenia świadczenia (art. 38 ust. 2 ustawy o zawodach lekarza i lekarza dentysty).
    24. Prawo do otrzymania od farmaceuty w przypadku nagłego zagrożenia zdrowia lub życia bez recepty lekarskiej produktu leczniczego zastrzeżonego do wydawania na receptę w najmniejszym terapeutycznym opakowaniu z wyłączeniem środków odurzających, substancji psychotropowych i prekursorów grupy I-R (art. 96 ust. 2 prawa farmaceutycznego).
    25. Prawo do dostępu do informacji o prawach pacjenta w zakładzie opieki zdrowotnej. Pielęgniarka, położna ma obowiązek poinformować pacjenta o jego prawach. (art. 19 ust. 6 ustawy o zakładach opieki zdrowotnej; art. 20 ustawy o zawodach pielęgniarki i położnej).
    26. Prawo do złożenia skargi na lekarza i lekarza dentystę do rzecznika odpowiedzialności zawodowej przy właściwej izbie lekarskiej w przypadku podejrzenia postępowania sprzecznego z zasadami etyki i deontologii zawodowej oraz za naruszenie przepisów o wykonywaniu zawodu lekarza (art. 41 ustawy z dnia 17 maja 1989 r. o izbach lekarskich (Dz. U. Nr 30, poz. 158, z późn. zm.)).
    27. Prawo do złożenia skargi na pielęgniarkę i położną do rzecznika odpowiedzialności zawodowej przy właściwej izbie pielęgniarek i położnych w przypadku podejrzenia postępowania sprzecznego z zasadami etyki zawodowej oraz za zawinione naruszenie przepisów dotyczących wykonywania zawodu pielęgniarki i położnej (art. 38 ustawy z dnia 19 kwietnia 1991 r. o samorządzie pielęgniarek i położnych (Dz. U. Nr 91, poz. 178, z późn. zm.)).
    28. Prawo do złożenia skargi na diagnostę laboratoryjnego do rzecznika dyscyplinarnego w Krajowej Izbie Diagnostów Laboratoryjnych w przypadku podejrzenia postępowania sprzecznego z zasadami etyki zawodowej lub przepisami dotyczącymi wykonywania czynności diagnostyki laboratoryjnej (art. 56 ust. 1 ustawy o diagnostyce laboratoryjnej).
  • JAKO PACJENT PRZYCHODNI, PORADNI, AMBULATORIUM W RAMACH UBEZPIECZENIA ZDROWOTNEGO MASZ PRAWO DO:

    1. Wyboru i zmiany lekarza, pielęgniarki i położnej podstawowej opieki zdrowotnej, spośród lekarzy, pielęgniarek i położnych ubezpieczenia zdrowotnego. Przedmiotowa zmiana może nastąpić nie częściej niż dwa razy w roku kalendarzowym, a w przypadku, każdej kolejnej zmiany Jesteś zobowiązany wnieść opłatę w wysokości 80 złotych – nie dotyczy to zmiany miejsca zamieszkania i sytuacji zaprzestania udzielania świadczeń opieki zdrowotnej przez wybranego lekarza, pielęgniarkę i położną podstawowej opieki zdrowotnej oraz innych przyczyn niezależnych od Twojej woli z zastrzeżeniami wynikającymi z obowiązujących przepisów prawa (art. 28 ust. 1 ustawy o świadczeniach).
    2. Wyboru lekarza dentysty spośród lekarzy dentystów, którzy zawarli umowy o udzielanie świadczeń opieki zdrowotnej z Narodowym Funduszem Zdrowia z zastrzeżeniami wynikającymi z obowiązujących przepisów prawa (art. 31 ust. 1 ustawy o świadczeniach).
    3. Świadczeń zdrowotnych lekarza dentysty oraz materiałów stomatologicznych stosowanych przy udzielaniu tych świadczeń, zakwalifikowanych jako świadczenia gwarantowane (art. 31 ust. 2 ustawy o świadczeniach).
    4. Jeżeli Jesteś kobietą w ciąży i w okresie połogu masz prawo do dodatkowych świadczeń zdrowotnych lekarza dentysty oraz materiałów stomatologicznych stosowanych przy udzielaniu tych świadczeń, zakwalifikowanych jako świadczenia gwarantowane dla tych osób (art. 31 ust. 3 ustawy o świadczeniach).
    5. Wyboru świadczeniodawcy udzielającego ambulatoryjnych świadczeń specjalistycznych spośród tych, świadczeniodawców, którzy zawarli umowy o udzielanie świadczeń opieki zdrowotnej z Narodowym Funduszem Zdrowia z zastrzeżeniami wynikającymi z obowiązujących przepisów prawa (art. 29 ustawy o świadczeniach).
    6. Ambulatoryjnych świadczeń specjalistycznych finansowanych ze środków publicznych udzielanych na podstawie skierowania lekarza ubezpieczenia zdrowotnego.Wyżej wymienione skierowanie, nie jest wymagane do świadczeń:
      1) ginekologa i położnika;
      2) dentysty;
      3) dermatologa;
      4) wenerologa;
      5) onkologa;
      6) okulisty;
      7) psychiatry;
      8) dla osób chorych na gruźlicę;
      9) dla osób zakażonych wirusem HIV;
      10) dla inwalidów wojennych i osób represjonowanych;
      10a) dla cywilnych niewidomych ofiar działań wojennych;
      11) dla osób uzależnionych od alkoholu, środków odurzających i substancji psychotropowych – w zakresie lecznictwa odwykowego;
      12) dla uprawnionego żołnierza lub pracownika, w zakresie leczenia urazów lub chorób nabytych podczas wykonywania zadań poza granicami państwa
      (art. 57 ust. 1 i ust. 2 ustawy o świadczeniach).
    7. Świadczeń rehabilitacji leczniczej u świadczeniodawcy, który zawarł umowę z Narodowym Funduszem Zdrowia o udzielanie świadczeń opieki zdrowotnej, na podstawie skierowania lekarza ubezpieczenia zdrowotnego (art. 59 ustawy o świadczeniach).
    8. Zaopatrzenia w wyroby medyczne będące przedmiotami ortopedycznymi oraz w środki pomocnicze na zlecenie lekarza ubezpieczenia zdrowotnego lub felczera ubezpieczenia zdrowotnego (art. 40 ust. 1 ustawy o świadczeniach).
    9. Rejestracji u świadczeniodawcy w szczególności: osobiście, przez osoby trzecie i telefonicznie (§12 załącznika do rozporządzenia Ministra Zdrowia z dnia 6 października 2005 r. w sprawie ogólnych warunków umów o udzielanie świadczeń opieki zdrowotnej (Dz. U. Nr 197, poz. 1643).
    10. W stanie nagłym – do niezwłocznego uzyskania świadczeń opieki zdrowotnej w niezbędnym zakresie również przez świadczeniodawcę, który nie zawarł umowy o udzielnie świadczeń opieki zdrowotnej z Narodowym Funduszem Zdrowia (art. 19 ust. 1 ustawy o świadczeniach).
    11. Świadczeń opieki zdrowotnej na zasadach i w zakresie określonych dla ubezpieczonych, jeżeli nie jesteś osobą ubezpieczoną, a Jesteś w okresie ciąży, porodu i połogu (art. 13 ust. 1 pkt 2 ustawy o świadczeniach).
    12. Przejazdu środkami transportu sanitarnego (w tym lotniczego) – na zlecenie lekarza ubezpieczenia zdrowotnego lub felczera ubezpieczenia zdrowotnego, do najbliższego zakładu opieki zdrowotnej udzielającego świadczeń we właściwym zakresie, i z powrotem: bezpłatnie w przypadkach:
      1) konieczności podjęcia natychmiastowego leczenia w zakładzie opieki zdrowotnej;
      2) wynikających z potrzeby zachowania ciągłości leczenia.
      Ponadto przysługuje Ci na podstawie zlecenia lekarza ubezpieczenia zdrowotnego lub felczera ubezpieczenia zdrowotnego, bezpłatny przejazd środkami transportu sanitarnego – w przypadku dysfunkcji narządu ruchu uniemożliwiającej korzystanie ze środków transportu publicznego, w celu odbycia leczenia – do najbliższego zakładu opieki zdrowotnej udzielającego świadczeń we właściwym zakresie, i z powrotem (art. 41 ust. 1 i ust. 2 ustawy o świadczeniach).
    13. Orzeczeń i zaświadczeń lekarskich wydawanych bezpłatnie, jeżeli są one związane z: dalszym leczeniem, rehabilitacją, niezdolnością do pracy, kontynuowaniem nauki, uczestnictwem dzieci, uczniów, słuchaczy zakładów kształcenia nauczycieli i studentów w zajęciach sportowych i w zorganizowanym wypoczynku, a także wydawanych dla celów pomocy społecznej lub uzyskania zasiłku pielęgnacyjnego (art. 16 ust. 1 pkt 1 ustawy o świadczeniach).

    Podstawa prawna:
    1. Konstytucja Rzeczpospolitej Polskiej z dnia 2 kwietnia 1997 r. (Dz. U. Nr 78, poz. 483, z późn. zm.);
    2. ustawa z dnia 30 sierpnia 1991 r. o zakładach opieki zdrowotnej (Dz. U. z 2007 r. Nr 14, poz. 89);
    3. ustawa z dnia 27 sierpnia 2004 r. o świadczeniach opieki zdrowotnej finansowanych ze środków publicznych (Dz. U. Nr 210, poz. 2135, z późn. zm.);
    4. ustawa z dnia 5 grudnia 1996 r. o zawodach lekarza i lekarza dentysty (Dz. U. z 2005 r. Nr 226, poz. 1943, z późn. zm.);
    5. ustawa z dnia 5 lipca 1996 r. o zawodach pielęgniarki i położnej (Dz. U. z 2001 r. Nr 57, poz. 602, z późn. zm.);
    6. ustawa z dnia 19 sierpnia 1994 r. o ochronie zdrowia psychicznego (Dz. U. Nr 111, poz. 535, z pón. zm.);
    7. ustawa z dnia 1 lipca 2005 r. o pobieraniu, przechowywaniu i przeszczepianiu komórek, tkanek i narządów (Dz. U. Nr 169, poz. 1411);
    8. ustawa z dnia 6 września 2001 r. – Prawo farmaceutyczne (Dz. U. z 2004 r. Nr 53, poz. 533, z późn. zm.);
    9. ustawa z dnia 27 lipca 2001 r. o diagnostyce laboratoryjnej (Dz. U. z 2004 r. Nr 144, poz. 1529, z pón. zm.);
    10. ustawa z dnia 17 maja 1989 r. o izbach lekarskich (Dz. U. Nr 30, poz. 158, z późn. zm.);
    11. ustawa z dnia 19 kwietnia 1991 r. o samorządzie pielęgniarek i położnych (Dz. U. Nr 91, poz. 178, z późn. zm.);
    12. ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. o ochronie danych osobowych (Dz. U. z 2002 r. Nr 101, poz. 926, z pón. zm.);
    13. rozporządzenie Ministra Zdrowia z dnia 21 grudnia 2006 r. w sprawie rodzajów i zakresu dokumentacji medycznej w zakładach opieki zdrowotnej oraz sposobu jej przetwarzania (Dz. U. Nr 247, poz. 1819);
    14. rozporządzenie Ministra Zdrowia i Opieki Społecznej z dnia 23 sierpnia 1995 r. w sprawie sposobu stosowania przymusu bezpośredniego (Dz. U. Nr 103, poz. 14);
    15. rozporządzenie Ministra Zdrowia i Opieki Społecznej z dnia 4 sierpnia 1995 r. w sprawie wykazu świadczeń zdrowotnych wymagających odrębnej zgody pacjenta lub jego przedstawiciela ustawowego (Dz. U. Nr 100, poz. 503);
    16. rozporządzenie Ministra Zdrowia z dnia 6 października 2005 r. w sprawie ogólnych warunków umów o udzielanie świadczeń opieki zdrowotnej (Dz. U. Nr 197, poz. 1643);
    17. rozporządzenie Ministra Zdrowia z dnia 30 kwietnia 2004 r. w sprawie sposobu prowadzenia badań klinicznych z udziałem małoletnich (Dz. U. Nr 104, poz. 1108).

    Jaki dokument potwierdza ubezpieczenie?
    • W przypadku osób pracujących takimi dokumentami są:
    • Legitymacja ubezpieczeniowa, którą należy uaktualniać raz w miesiącu.
    • Druk RMUA, który potwierdza comiesięczne opłacanie składek na ubezpieczenie. Wystarczający jest dolny odcinek druku RMUA, na którym znajdują się wszystkie niezbędne informacje dotyczące płatnika na potrzeby potwierdzenia ubezpieczenia zdrowotnego.
    • W przypadku osób pobierających renty lub emerytury dokumentem potwierdzającym fakt ubezpieczenia jest ważna legitymacja emeryta lub rencisty. W przypadku zagubienia można okazać także ostatni odcinek wypłaty świadczenia. Osoby bezrobotne, które nie podlegają ubezpieczeniu zdrowotnemu z innego tytułu oraz otrzymują zasiłek, okazują druk RMUA lub legitymację ubezpieczeniową.
    • Osoby bez prawa do zasiłku okazują legitymację ubezpieczeniową.
    • Osoby prowadzące działalność gospodarczą w trakcie rejestracji okazują dowód opłacenia ostatniej składki, może to być np. wyciąg przelewu składki do Zakładu Ubezpieczeń Zdrowotnych (ZUS). Rolnicy powinni każdorazowo okazać dowód opłacenia składki na ubezpieczenie społeczne.
    • Książeczka wojskowa jest dokumentem potwierdzającym opłacanie składek dla osób pełniących służbę wojskową.
    • W przypadku członków rodziny osoby podlegającej obowiązkowi ubezpieczenia zdrowotnego należy okazać legitymację ubezpieczeniową rodzinną z wpisanymi członkami rodziny wraz z aktualną datą i pieczątką (dokument należy uaktualniać raz w miesiącu), dowód opłacenia składki zdrowotnej oraz zgłoszenie do ubezpieczenia członków rodziny lub legitymację emeryta albo rencisty z wpisanymi członkami rodziny z określoną datą ważności lub z aktualnym odcinkiem emerytury lub renty.
    • Ponadto inne osoby, które mają przyznane prawo do świadczeń zdrowotnych, osoby ubezpieczone dobrowolnie, osoby otrzymujące zasiłek chorobowy lub zasiłek rehabilitacyjny lub osoby, których składki na ubezpieczenie są finansowane z budżetu państwa, powinny każdorazowo przy rejestracji do lekarza okazać decyzję o przyznanych świadczeniach na korzystanie z państwowej opieki zdrowotnej

Jak zapisać się do naszej przychodni

  • Składanie deklaracji do lekarza POZ

    Ubezpieczony ma prawo wyboru lekarza POZ spośród świadczeniodawców posiadających umowę z NFZ. Wybór następuje w drodze złożenia stosownej deklaracji, wskazującej na wybór konkretnego lekarza. Nie obowiązuje rejonizacja. Ubezpieczonemu przysługuje prawo wyboru tylko jednego lekarza. Nie ma obowiązku zapisywania całej rodziny do tej samej osoby udzielającej świadczeń.

    Druki deklaracji, które wypełniają ubezpieczeni, są dostępne w rejestracji ogólne i dziecięcej. Lekarz POZ nie może odmówić ubezpieczonemu zapisania się na listę podopiecznych ze względu na wiek, płeć czy stan zdrowia. Jedyne ograniczenia, jakie mogą zaistnieć podczas składania deklaracji, mogą wynikać z utrudnienia i ograniczenia dostępności do świadczeń z powodu zbyt dużej liczby ubezpieczonych na liście aktywnej i dużej odległości pomiędzy miejscem zamieszkania a miejscem udzielania świadczeń.

  • Zmiana lekarza POZ

    Ubezpieczony ma prawo wyboru oraz zmiany lekarza POZ nie częściej niż dwa razy w roku. W wypadku rezygnacji z dotychczasowej opieki, ubezpieczony przedstawia nowemu lekarzowi, pielęgniarce lub położnej POZ deklarację wyboru.

    Zmieniając lekarza POZ, należy pamiętać o przekazaniu nowemu świadczeniodawcy swojej dokumentacji medycznej. Poprzedni opiekun jest zobowiązany do wydania – na wniosek ubezpieczonego – kopii lub odpisów dokumentacji medycznej dotyczącej ubezpieczonego. Koszty wykonania kserokopii lub odpisu ponosi wnioskujący – w tym wypadku pacjent.

    W przypadku, gdy ubezpieczony po raz trzeci w danym roku kalendarzowym dokonuje wyboru lekarza POZ, pielęgniarki lub położnej POZ, wnosi na rachunek POW NFZ opłaty w wysokości 80 zł na numer konta:

    Pomorski Oddział Wojewódzki Narodowego Funduszu Zdrowia
    80-844 Gdańsk, ul. Podwale Staromiejskie 69
    Bank Gospodarstwa Krajowego O/Gdańsk,
    konto: 81 1130 1121 0006 5481 7520 0004

Jak przygotować się do badania

  • Pobranie krwi

    Pobrania krwi należy dokonywać w godzinach porannych, między godziną 7 a 9. Powinieneś pozostawać na czczo – powstrzymać się od posiłku przez około 12 godzin przed badaniem, nie pić alkoholu oraz ograniczyć spożycie używek 2 – 3 dni przed badaniem. W miarę możliwości pobranie przeprowadź przed przyjęciem porannej porcji leków chyba, że lekarz zaleci inaczej.

  • Pobranie moczu do badania ogólnego i na posiew

    Przed badaniem zaopatrz się w duży pojemnik z podziałką do zbierania moczu, który przez cały okres zbiórki będziesz przechowywał w lodówce oraz w pojemnik jednorazowy, w którym później dostarczysz próbkę moczu ze do Laboratorium. Dobową zbiórkę moczu rozpocznij rano i przeprowadzaj ją przez okres 24 godzin. Zanotuj godzinę rozpoczęcia i zakończenia zbiórki.

  • Badanie dobowej zbiórki moczu

    Przed planowanym pobraniem próbki zaopatrz się w pojemnik właściwy dla konkretnego badania. W przypadku badania ogólnego będzie to pojemnik jednorazowy, a przy badaniu na posiew musi to być pojemnik jałowy (sterylny) lub podłoże transportowo – wzrostowe. Mocz pobierz rano po nocnym spoczynku i pamiętaj o prawidłowym pobraniu materiału.

  • Pobranie próbki kału

    Przed pobraniem próbki zakup w aptece specjalny pojemnik transportowy z przyczepioną do nakrętki łopatką i przygotuj czyste, suche naczynie, które będzie Ci służyć za toaletę. W okresie poprzedzającym badanie stosuj zwyczajową dietę. Jeśli na co dzień przyjmujesz leki skonsultuj się z lekarzem, czy powinieneś je odstawić. Do badania należy pobrać kał z kilku miejsc.

  • Badanie w kierunku nosicielstwa Salmonella i Shigella

    W punkcie pobrań zaopatrz się w 3 wymazówki – próbki kału zbierać będziesz przez 3 dni. Przygotuj czyste i suche naczynie, który będzie Ci służyć za toaletę. Następnie pobierz próbkę (całkowicie opróżniając pęcherz moczowy i oddając kał), na pojemniku zapisz datę oraz godzinę pobrania. Tak przygotowaną próbkę przechowuj w temperaturze pokojowej. Czynność powtórz przez 2 kolejne dni.

  • Pobranie nasienia

    Przed badaniem zaopatrz się w jałowy pojemnik do pobrania próbki. Powinieneś również zachować wstrzemięźliwość seksualną na 3-5 dni przed pobraniem nasienia i zrezygnować ze spożywania alkoholu. Próbkę możesz przygotować zarówno w domu, jak i w gabinecie. Nasienie nie może być pozyskane z prezerwatyw, gdyż mogą być one pokryte środkami plemnikobójczymi.

  • Pobranie plwociny na badanie bakteriologiczne

    Przed pobraniem zaopatrz się w jałowy pojemnik do pobrania próbki. Próbkę pobierz rano – bezpośrednio po przebudzeniu się. Przed pobraniem plwociny umyj zęby i dokładnie wypłucz jamę ustną przegotowaną wodą. Następnie wykrztuś plwocinę, wypluj ją do przygotowanego pojemnika i dostarcz pobrany materiał do laboratorium (próbka musi znaleźć się tam w ciągu 2 godzin od pobrania).

  • Pobranie wymazów z narządów płciowych

    U kobiet wymazy pobierane są z cewki moczowej, pochwy oraz szyjki macicy, a u mężczyzn z cewki moczowej i prącia. Na 48 godzin przed pobraniem próbki należy zrezygnować ze współżycia płciowego, a także ograniczyć zabiegi higieniczno-pielęgnacyjne okolicy narządów płciowych i nie stosować leków dopochwowych oraz innych maści i kremów.

  • Pobranie wymazu z gardła

    Co najmniej trzy godziny przed pobraniem wymazu z gardła zrezygnuj ze spożywania posiłków lub przyjdź na wizytę na czczo.Materiał do badania pobiera lekarz lub przeszkolony personel medyczny. W dniu badania nie stosuj płukanek do ust i innych środków, zrezygnuj również z tabletek do ssania. Umyj zęby szczoteczką z niewielką ilością łagodnej pasty.

Opieka lekarza POZ

  • Opieka lekarza POZ

    Lekarz podstawowej opieki zdrowotnej decyduje o diagnostyce, sposobach leczenia, kierowaniu pacjentów do poradni specjalistycznych, także o objęciu leczeniem szpitalnym. Do kompetencji lekarza POZ należy także wnioskowanie o leczenie uzdrowiskowe, niektóre przedmioty ortopedyczne i środki pomocnicze. Ponadto realizuje zadania z obszaru profilaktyki i promocji zdrowia, jest odpowiedzialny za realizację szczepień ochronnych, w tym także szczepień u dzieci i młodzieży szkolnej oraz przeprowadzanie profilaktycznych badań lekarskich (bilansów zdrowia).

    Lekarz podstawowej opieki zdrowotnej:

    • od poniedziałku do piątku w godzinach od 8:00-18:00 – zapewnia pacjentom dostęp do świadczeń zdrowotnych w przychodni / ośrodku zdrowia;
    • w pozostałych godzinach w dni powszednie oraz w soboty, niedziele, święta i dni ustawowo wolne od pracy – gwarantuje swoim pacjentom świadczenia w ramach lekarskiej ambulatoryjnej opieki całodobowej, w tym w uzasadnionych przypadkach także pomoc wyjazdową (zgłoszenie takiej potrzeby powinno nastąpić pod adresem lub numerem telefonu wskazanym przez lekarza POZ).

    Lekarz POZ w sytuacjach nagłego zachorowania powinien być dostępny dla swoich pacjentów przez całą dobę w punkcie opieki całodobowej (ambulatorium i pomoc wyjazdowa), we własnej praktyce lub praktyce innego zakładu. W razie jego nieobecności (urlop, choroba), można skorzystać z pomocy lekarza wskazanego przez niego. Lekarz może też wskazać pacjentom jednostkę, która w jego imieniu udzieli pomocy w dni wolne od pracy, po godzinach pracy przychodni oraz – w razie konieczności – w miejscu zamieszkania (np. dyżurująca przychodnia, pogotowie). Informacja o tym musi być wywieszona zarówno wewnątrz, jak i na zewnątrz lokalu, w widocznym miejscu, w którym udzielane są świadczenia. Lekarska pomoc wyjazdowa dzienna i nocna ma charakter pomocy doraźnej.

    Pacjent może rejestrować się do lekarza podstawowej opieki zdrowotnej osobiście, telefonicznie lub za pośrednictwem osób trzecich. Świadczenie POZ powinno być udzielone w dniu zgłoszenia.

    Pacjent, który dokonał wyboru lekarza podstawowej opieki zdrowotnej ma prawo do:

    • badania i porady lekarskiej;
    • bezpłatnych badań diagnostycznych niezbędnych do podjęcia właściwej decyzji terapeutycznej;
    • transportu sanitarnego w wypadkach stwierdzonej podczas wizyty domowej konieczności przewiezienia pacjenta do szpitala, poradni specjalistycznej lub na badanie diagnostyczne, a także w wypadku konieczności przewiezienia pacjenta na konsultację w poradni specjalistycznej tam i z powrotem, gdy u pacjentów występuje schorzenie zagrażające zdrowiu i życiu oraz dysfunkcje narządu ruchu uniemożliwiające korzystanie ze środków transportu publicznego;
    • skierowania w razie uzasadnionej potrzeby na:
      • konsultację specjalistyczną lub objęcie leczeniem szpitalnym (w tym wypadku lekarz POZ kierujący pacjenta zobowiązany jest dołączyć do skierowania komplet badań diagnostycznych wykonanych w celu potwierdzenia wstępnego rozpoznania),
      • skierowania na leczenie rehabilitacyjne i uzdrowiskowe w placówce, działającej w oparciu o umowę z NFZ;
    • informacji o innych zakładach opieki zdrowotnej działających na podstawie umowy z NFZ;
    • bezpłatnych świadczeń zdrowotnych u innego niż wybrany w drodze deklaracji lekarza POZ, w wypadku nagłego pogorszenia się stanu zdrowia lub innej niezbędnej potrzeby zdrowotnej;
    • otrzymania orzeczeń i zaświadczeń lekarskich wydawanych na życzenie ubezpieczonego, związanych z dalszym leczeniem, rehabilitacją, niezdolnością do pracy, kontynuowaniem nauki, uczestnictwem uczniów w zorganizowanym wypoczynku, a także zaświadczeń wydawanych dla celów pomocy społecznej lub uzyskania zasiłku pielęgnacyjnego;
    • informacji o zaprzestaniu udzielania świadczeń zdrowotnych przez wybranego lekarza POZ lub zmianie miejsca zatrudnienia przez tego lekarza;
    • informacji o godzinach i miejscach udzielania świadczeń przez lekarza POZ.
      Źródło: NFZ
  • Nocna i świąteczna opieka zdrowotna

    Świadczeniodawcą udzielającym świadczeń od 1 marca 2013 r. w zakresie nocnej i świątecznej opieki zdrowotnej jest na  naszym terenie Szpital Specjalistyczny przy ul. Leśnej.

    Świadczenia nocnej i świątecznej opieki zdrowotnej są to świadczenia podstawowej opieki zdrowotnej udzielane w sytuacji nagłego zachorowania lub nagłego pogorszenia stanu zdrowia od poniedziałku do piątku w godzinach od 18.00 do 8.00 dnia następnego oraz w soboty, niedziele i inne dni ustawowo wolne od pracy w godzinach od 8.00 do godziny 8.00 dnia następnego. Świadczenia w nocnej i świątecznej  opiece zdrowotnej są bezpłatne ( dla osób ubezpieczonych) i udzielane  bez skierowania. Niedopuszczalne jest obciążanie pacjenta lub jego bliskich koniecznością uiszczania dodatkowych opłat.

    Nie obowiązuje rejonizacja, można zgłaszać się o pomoc do dowolnego punktu nocnej opieki.

    Dyżurujący w przychodni lekarz udziela porad:

    • w warunkach ambulatoryjnych
    • w domu pacjenta (w przypadkach uzasadnionych medycznie)
    • telefonicznie

    Zakres świadczeń w nocnej i świątecznej opiece zdrowotnej obejmuje również zabiegi pielęgniarskie w ramach porady udzielonej przez lekarza dyżurującego w podstawowej opiece zdrowotnej  oraz zabiegi wynikające z  konieczności zachowania ciągłości leczenia i pielęgnacji, np. wykonanie iniekcji z antybiotykiem. Zabiegi te mogą być wykonane przez pielęgniarkę w gabinecie zabiegowym lub w domu pacjenta.

    Pogotowie ratunkowe – numer alarmowy – 999 lub 112 – zawsze kiedy wydaje nam się, że nasze lub czyjeś życie jest zagrożone, należy bezwzględnie telefonować pod numer alarmowy pogotowia ratunkowego.

    Źródło: NFZ

Zaświadczenia o rehabilitacji

W celu uzyskania zaświadczenia o przebytej rehabilitacji (na potrzeby przedłożenia w Urzędzie Skarbowym, ZUS itp), należy zgłosić się w Dziale Statystyki (pok 012 – niski parter) oraz podać swoje dane oraz okres, za który ma zaświadczenie zostać wystawione.

Wystawione zaświadczenie odbiera się w rejestracji ogólej.